РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Міхась Курыла
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
*  *  *
З зімы, яе акоў, я вырвуся аднойчы…
Святлом машынных фар пастукаюся ноччу
У вокны да цябе… І сны парцьер парушу.
І ажыве пакой – ад свежых белых ружаў… 
Мы пабудуем Рым (што быў да разбурэння),
Дзе рыцары й рабы шукалі прымірэння.
Мы навядзём масты – раздзелім боль
                                                                                  пароўну –
Пашкоджаныя ў час усобіц нашых дробных.
І ціхае “даруй”, што кожнаму па сіле,
Нам верне цеплыню – зару на небасхіле.
Ідучы на зару з дарогі ўжо не збочыць…
З зімы, нібы з турмы, я вырвуся аднойчы.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.